LOS ANGELES – Na een jarenlange twijfel, komt regisseur James Cameron toch met Titanic II. “De filmstudio wil het graag”, aldus Cameron, die zelf eerder aangaf geen heil te zien in een vervolg, aangezien het schip al is gezonken aan het einde van de oorspronkelijke film. “Dat was feitelijk het einde van het verhaal”, geeft Cameron toe. Maar in Titanic II: Down Under gaat het avontuur alsnog door… onderwater.

In de sequel zien we hoe een aantal bemanningsleden op miraculeuze wijze overleven in een luchtbel in het gezonken schip. Bij hun pogingen om op een veilige manier boven water te komen, stuiten ze in het ruim van de Titanic op een oude DeLorean. Met onderdelen van die wagen bouwen ze een tijdmachine, met het plan om terug te reizen naar het moment vlak vóór de aanvaring met de ijsberg, in de hoop die ijsberg van koers te kunnen veranderen. Helaas schieten ze te ver terug in de tijd, en komen een paar eeuwen te vroeg uit. De zwaar gehavende Titanic wordt nu gekaapt door piraten onder leiding van Pete Blackbird, die een zeemonster weet te temmen om het kolossale cruiseschip naar zijn thuishonk op de Carribean te slepen. Dat gaat helemaal mis, als blijkt dat het zeemonster een buitenaards wezen is, dat eieren legt in de buik van Blackbird. Al snel vermeerdert het aantal aliens zich, en dreigen alle opvarenden te eindigen als legbatterij voor deze buitenaardse monsters. Aanvankelijk heeft niemand dat door, want de opvarenden worden verbonden met een hyper-intelligent computernetwerk – The Grid – dat simuleert dat het leven aan boord van de Titanic gewoon zijn gangetje gaat. Alleen Leo, een matroos die beslist een hacker was geweest als hij in een andere tijd was geboren, ontworstelt zich aan The Grid. Met moeite weet hij de oude DeLorean tijdmachine weer aan de praat te krijgen, en schiet de Titanic vooruit in de tijd. Helaas komt het schip nu uit in Argentinië, vlak na de Tweede Wereldoorlog, waar een aantal gevluchte nazi’s op zoek zijn naar een mythisch schip met buitenaardse monsters aan boord. De gevluchte Duitse Gestapo-officieren zien er een krachtig wapen in om het Derde Rijk in ere te herstellen. Zij worden echter gedwarsboomd in hun plannen door een archeoloog-met-zweep, die het heeft voorzien op een historische piratenamulet die ook aan boord van het schip is. Ondertussen hebben de matrozen de Titanic – die al die tijd over de bodem van de zee werd gesleept – weer dusdanig opgelapt dat hij weer opstijgt naar het wateroppervlak. Het schip is stuurloos, maar drijft weer. De vreugde is echter van korte duur; de geesten van alle gestorven piraten terroriseren het schip, en de matrozen bouwen laser-apparatuur om de geest-piraten te vangen en op te slaan. Ze vergeten echter één belangrijk ding bij het jagen met laserstralen: don’t cross the streams. Dat doen ze toch, en een enorme explosie is het gevolg… en de Titanic zinkt voor de tweede keer.

‘Realistisch’

“Het is niet zo vergezocht als het lijkt”, lachtte Cameron wat ongemakkelijk tijdens de persconferentie. “Afgezien van het verhaal, is alles heel realistisch.”

Céline Dion neemt wederom het themanummer voor haar rekening, ditmaal getiteld The Story Will Go On.

Lees ook:

• Hollywood stapt over op nep-acteurs, echte wapens blijven
• Top 5 van berichten die werkelijk niets met elkaar te maken hebben